દ્વિરેફની વાતા કામ નહિ આવે. તકરાર માટી થઇ પડી છે. હું અને ભાઈ વચ્ચે તકરાર પડી છે. ગૌરી વડીલને જોઇ ચાલવા જતી હતી તેને પકડી રાખી તે કરી ખાલીઃ લે; ભાભી સાહેબનું દફ્તરમાં નામ ન નોંધાવ્યું એટલે એ તેા રીસાઇને ચાલ્યાં. એમના પણ દાવે છે અને ખાતા પણ વા છે. આપણા ઘરમાં ડાહ્યલે તા તેના હાથમાંથી ખાટલી કાણે લઇ લીધી તે સવાલ છે. હું કહું છું મેં લીધી અને ભાઈ કહે છે— મેટાભાઈ : : હા, તે તમે બધાંએ ઘણી વાર એતા હાથ- માંથી આટલી લીધી હશે તેમાં તકરાર થી કરેા છા? મેં તા માત્ર એક વાર ડાવલાના હાથમાંથી ખાટલી લીધેલી. મેં તેને સ્ટવ સળગાવવાનું કહ્યું. તેણે થાડા સ્પિરિટ નાખીને સળગાવ્યા, મેં કહ્યું: ‘ અભ્યાએ પડશે' એટલે મૂરખા સળગતા સ્પિરિટમાં સ્પિરિટ નાખવાનું કરતા હતા. મેં તેના હાથમાંથી બાટલી લઈ લીધી. હીરા : આ તા તમે પણ ખરેખર પક્ષકાર થઇ ગયા હવે કરવું શું? . આ હવે મેટાંભાભી માકી રહ્યાં. એ પણ કહ્યું કે મેં સળગતું બચાવ્યું હતું એટલે થયું. નાટક પૂરું થાય. બરાબર આ જ વખતે માટાંભાભી આવી પહોંચ્યાં. હીરા : ભાભી, આયુષ્ય તો લાંછું છે. મેલે આપણા ઘરમાં સ્પિરિટ સળગાવતાં ડાહ્યલાના હાથમાંથી ખાટલી કાણે લઇ લીધી હતી તે જો, મેં જ લીધી'તી એમ ન હતાં. મેટાંભાભી: તમે પણ એ જ વાત કરી છે ! હું તેમ
માનું જ છું કે મનેમન સાક્ષી છે. [મારા સામું જોઇને ]
