રજનું ગુજ માટાભાઈ રમણુલાલને નિશાળમાં ઉનાળાની રજા પડી હાવાથી રજા ગાળવા તે પોતાના ભાઈ મણુભાઇને ત્યાં આવ્યા છે. મણિભાઈ મહેરાનપુરને સ્ટેશન માસ્તર છે. રજાએ પૂરી થવા આવી ત્યારે જ બરાબર રમણલાલને ટૂંટિયું થયું. તેથી તેણે ગામના ડૅકિટર પાસે જુવારી સાથે દવા મગાવેલી હતી. મણિલાએ કહ્યું: “ કાંઈ નહિ ભાઈ. એ તે ટૂંટિયાની એક જ દવા આપે છે. આ દવા પી જાઓ. કાલે ડૉકટર નીકળવાના છે તેની પાસેથી દવા લખ્યું. ” r બધે સ્ટુટિયાના વાયરા હતા તેથી રેલ્વે ડૉક્ટર ટ્રેઇનમાં એકાંતરે કરતા. બીજે દિવસે ર્માણભાઇએ દવા માગી. કિસક લિયે ? ” t “ ડાભાઇ આયા હૈ ના ! ઉસ્કે લિયે. ‘ અચ્છા ! t ઉસકા જાનેકા થા.
- t
એર ઉસ્મા વેકેશન ભી પૂરા હોતા હૈ. ગઈ પરમું તા 75 >> કુછ ફિકર નહિ. મેં કૈસ કરતા હું. નામ ? ? 37 .. રમણુલાલ. ડૉક્ટરે આર. પી. પટેલ માટેથી એલતાં ટૂંકમાં લખ્યું અને ધંધા વગેરે પાતાની મેળે પૂરી લીધું. મણિભાઈ ડખાની ખરીમાંથી ઊભા ઊભા જોતા હતા તેણે કહ્યું: “ ભાઈકી ઉમ્મર તા પેંત્તીસ વરસકી . તીસ તે મૈં છું. “ અચ્છા, લેકિન દેનેા ભાઇ બહુત જુવાન દિખા જાતા હૈ. ઉમ્મસે કુછ ખારાક (ડેઝ)મેં ફરક નહિ હાતા હૈ.
...
