દ્વિરેફની વાત “હું તમને શું કહું? જગતમાં રૂપને દેવ ગણાય છે તેવા કેાઇ કદરૂપાપણાના દેવ છે? ૐ ભિડે સંસ્કૃત અને વેદાન્ત બન્નેની મશ્કરી કરતા ખેલ્યાઃ ‘ રૂપના દેવ કામદેવ અને કદરૂપાપણાને દેવ નિષ્કામદેવ!' મેં આગળ ચલાવ્યું: “એના જેવી કૂખડી સ્ત્રી મેં ક્યાંઈ નૈઈ નથી. તેના હાર્ટ અતિશય જાયા હતા અને બહાર નીકળેલા દાંતથી તેની જાડાઈ પણ વિષમ થઇ ગઇ હતી. તેનું કપાળ ટૂંકું હતું અને આંખે ચકળવકળ થયાં કરતી. તે વચ્ચેથી જાડી માથે પગે પાતળી રમવાની મે જેવી દેખાતી હતી. તેના ગાલ પર એક મેટા મસા હતા અને તેના પર તમારા નિષ્કામદેવે પોતાના વિજયધ્વજ જેવા એકમેટા સફેદ વાળ રાપ્યા તા. ” મી. ભિડે : “ ત્યારે એ બિચારે ખી કરી તેમાં નવાઈ શી ?’’ મી. સુધા “ ખાઈ રિએ યા લાવી પોતાની શેષને નીતરી એ ખાખત પહેલાં મને અભિષત લાગતી હતી પણ હવે મનાય છે. આટલી કદરૂપી સ્ત્રીની ઈર્ષ્યા કરવાની જરૂર જ ન હાય. ” મેં કહ્યું: “ હજી વાત સંભવિત અસંભવિત કહેવાનો વખત . આવ્યા નથી. હજી વાત તા અધૂરી છે. મી. સંધાઃ “ હવે જાણી તમારી વાત. અમે આવા કૈંક કૈસા કર્યાં છે. દસ ધણા જ સહેલા છે. આટલા પુરાવા ઉપર પણ નં. ૧ ને ગુનેગાર કરાવી શકાય. અને તે સાક્ષી કરે તા તા તદ્દન સાર્ષીત, મેં કહ્યું: ‘પણ ડોક્ટરના રિપોર્ટમાં મરનાર તે કહે છે 4 ૐ નવીએ માર્યો તેનું શું ?
૧૮