________________
પ્રકરણ ૫ મું. | ન | યુ સવારના પહોરમાં જલદી ઉઠયો. તેની સ્ત્રી . ક પાડોશીને ત્યાંથી ઉછીની રોટલી લેવા ગઈ. દેવ બો દૂત ઉઠીને મોં વગેરે ધોઈ બાંકડા ઉપર બેઠે @ ) હતા. તેને ચહેરો આજે ઘણાજ તેજવાન લાગતા હતા. નથુએ પૂછ્યું: “ વહાલા ભાઈ દેવદૂત, છે. આપણાં પેટ ખાવાનું માંગશે અને શરીર પહેરવાનાં કપડાં માંગશે. માટે તમારે તે સાધને મેળવવા કામ કરવું પડશે. તમે શું કામ કરી શકે એમ છે?” _ “ હું કંઈ પણ જાણતા નથી. ” દેવદૂતે કહ્યું. - નથુ અજાયબ થયે. પણ કહ્યું', કે તમે કંઈ જાણતા નથી એ ઠીક, પરંતુ મનુષ્ય પોતાની દૃઢ ઇચ્છાથી બધું શીખી શકે છે. ” ન ધ બીજા કરે છે તેમ હું' પણ કરીશ " દેવદૂતે કહ્યું. “ ભાઇ દેવદૂત, તું તારી કોઈ પણ હકીકત કહેતા નથી એ તારી મરજી. પરંતુ તારી જીત નિભાવવા માટે—તારી જીદંગીનાં સાધન મેળવવા માટે–તારે કમાવું જોઇશે. હું જેમ બતાવીશ એમ તું કામ કરશે તો હું તને મારે ત્યાંજ રાખીશ.” “ ઈશ્વર તમને તેને બદલે આપશે. હું કામ કરીશ. મારે શું કરવુ’ તે મને બતાવો. ” નથુએ દોરી લીધી અને પોતાની આંગળી વચ્ચે રાખી તેને મીણ કેમ લગાડવું તે બતાવ્યું. દેવદૂત અત્યંત ચાલાક માણસ હતો. - કોઈ પણ કાર્ય તેને એક વખત બતાવ્યું કે તે તરત જ ધ્યાનમાં
