આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
:એકતારો:
[૬૧]
અમે મદાંધો ફૂલણકુકડા
અતીતના ગૌરવને ફાંકે
બની ફાંકડા
વિદેશ–સાજે,
વાતો કરતા પર–વાણીમાં;
પરજન કેરા નકલી વાંદર,
અમે પરાયી ચાલ્ય–છટાનાં
ચટકાં કરતા :
પૂર્વજના અંધાર–કૂપમાં
ડોક ફુલાવી
ડરાં ડરાં કલશોર ગજવતાં
અમે દેડકાં—
તે સમયે તું
કયા વિશ્વના શેષ–સીમાડા
હતો ઘૂમતો
હે જગદીશ !
હે જગદીશ !
કયા અગોચર ત્રિલોક–તટ પર
ગહન ગોદડી બિછાવતો'તો,
તું જોગંદર ?
