આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૨૮
ગ્રહાષ્ટક વત્તા એક
ફરી નીચે ટોળામાંથી વખતચંદે બૂમ પાડી :
‘એલા એય ભગલા, ભૂંડો લાગશ ભૂંડો ! માળા, મરદ જેવો મરદ ઊઠીને આ સાડલા પે૨નારિયુ હાર્યે ઇંગરેજીમાં ગૉટપીટ કરતાં શરમાતો નથી ?… બાઈડિયું તો અમેય પરણ્યા’તા… એક નંઈ, તણ્ય તણ્ય… ઈ તો સંધિયુંય આ મારા સાત ખોટ્યના ખમીચંદને નમાયો મેલીને સરગાપરીમાં પોંચી ગઈયું એટલે… બાકી તું કાંઈ નવી નવાઈનો પરણ્યો છો. હેં ? તેં કાંઈ આકાશમાંથી ઇન્દરરાજાની અપસરા ઉતારી છે, હેં ? છાનોમાનો હેઠો ઊતર્ય, હેઠો ઝટ.’
‘આ લોકો શા માટે અહીં આવ્યાં છે ?’ લેડી જકલે પતિને પૂછ્યું.
એમનો આ પ્રશ્ન નીચે સુધી સંભળાયો તેથી માથા પર રંગબેરંગી ટ્રંકો ને પેટીઓ મુકેલું એ આખુંય ટાળું એકસામટું પોકારી ઉઠ્યું :
‘ગગો ૫ઇણાવવા આવ્યાં છીએ. તમને કાંઈ ચોખા ચડાવવા નહીં આવ્યાં, જાન જોડીને આવ્યાં છીએ.’
✽
