બજારો બેસતાં જાય છે.’
‘વિમલ સરવર ફાટશે ?’ બોલતાં બોલતાં સર ભગનનો સાદ ફાટી ગયો. ‘વિમલ સરોવર ફાટે તો તો બધેય જળબંબાકાર થઈ જાય.’
‘એટલે જ લોકો માલમિલકત વેચી પરવારીને દૂરદૂર નાસવા માંડ્યા છે.’
‘અરે, પણ વિમલ સરોવર ફાટે તો તે બધે પાણીને બદલે મોત જ ફરી વળે.’
‘મૂવું આ દિવસ આખો મોતની ને મરવાની જ વાત શી માંડી બેઠા છો ?’ આખરે લેડી જકલથી ન રહેવાયું. એમનામાં આ પ્રૌઢ ઉમ્મરે પણ ઊછળતો જીવનરસ આવી મૃત્યુની વાત સાંભળીને બંડ પોકારી રહ્યો હતો.
‘સર ભગન, આજે આપનો ટૅનિસ રમવાનો ટાઈમ તમે આ અષ્ટગ્રહીની મોંકાણમાં વેડફી માર્યો.’ પત્ની ફરિયાદ કરી રહી.
‘લેડી જકલ, તમે તો આપણી તિલુ કરતાંય નાનકડી બાળકી જેવાં જ રહ્યાં. અત્યારે દુનિયા આખી જીવન ને મરણ વચ્ચે ઝોલાં ખાઈ રહી છે ત્યારે તમને ટૅનિસ રમવાનું સૂઝે છે ?’
‘ટેનિસ ન સૂઝે તે બીજુ શું સૂઝે ? વિમલ સરોવર ફાટવાનું જ છે અને દુનિયા આખી ડૂબી જ જવાની હોય તો છેલવેલું ટૅનિસ તો રમાય એટલું રમી જ લઈએ ને ?’
‘સિલી !’
‘સિલી કહો કે બિલ્લી કહો, મને તો ટૅનિસ રમ્યા વિના ચેન નહિ પડે.’
‘તમે તે ઘરણટાણે જ ટૅનિસ રમવાનો સાપ કાઢ્યો !’
‘ત્યારે શું કરું ? એક તરફથી તમે જ કહો છો કે, લેડી જકલ તમે ઓવરવેઈટ છો, સોસાયટીમાં શોભતાં નથી, વજન ઘટાડો. એ ઉપરથી ડોક્ટરે મને સ્લિમિંંગ ડાયેટ ને ટૅનિસની ભલામણ
