ઓચરિયાં ને દસ્તાવેજો ઉપર સહીસિક્કા કરવાનું કામ નિરાંતે પતાવી શકાશે.
સર ભગનની ઇચ્છા મુજબ બધાં જ કાગળિયાં ને કરારપત્રો તૈયાર થઈ ગયાં. એટલે બુચાજી બોલી ઊઠ્યા :
‘બાવાજી, તમે તો કાંઈ ગજબ કરી નાખિયું.’
‘શું ?’
‘આય લાખ્ખોની માલમિલકત એક નખ જેવડી નાલ્લી પોરીને નામે ચડાવી દીધી… ગજબ કરિયો તમે.’
‘આમેય હવે નવા કાયદા મુજબ છોકરીઓને વારસાહક તો મળે જ છે.’
‘પણ એ તો બાવા, તમારી હયાતી પછી જ.’
‘હવે આ અષ્ટગ્રહીમાં કોઈની હયાતી રહેવાની જ નથી, પછી શું ? ચોથી ફેબ્રુઆરીએ વિમલ તળાવ ફાટે ત્યારે…’
‘અરે બાવા, એ તો હજી ફાટે ત્યારે ને ? ફોગટના અત્યારથી જ આટલા ગભરાટમાં શાના ફાટી રહ્યા છો ?’
બુચાજીના આ પ્રશ્નનો ઉત્તર લેડી જકલે જ આપી દીધો :
‘એ તો વિમલ તળાવ ફાટે અને એનાં પાણી ફરી વળે એ પહેલાં પાળ બાંધી રહ્યા છે.’
‘આય તમારી એસ્ત્રોલોજી બી કમાલ દેખું છ. બાવા, તલાવ જેવા તલાવને ફાડી નાખવાની વાતો કરે છે, પેલા દુત્તા બમન લોકો.’
‘અરે, આસ્તે, આસ્તે બોલો, પેલો ગિરજો સાંભળી જશે તો તમને શાપ આપશે.’
‘અરે, જે મનિસ શેવિંંગ નથી કરી શકતો એ શાપ શું આપવાનો હતો, કપાળ એના બાવાજીનું ?’ કહેતાં કહેતાં બુચાજીની નજર તિલોત્તમા તરફ ગઈ અને એ એકાએક બોલી ઊઠ્યા : ‘અલી તિલ્લુ, દુત્તી, આમ મૂછમાં શાની હસી રહી છ ?’
