પૃષ્ઠ:Gujaratna Itihasmanthi Saheli Vartao.pdf/૫૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૪૯

XE ‘ માટી વહેવાને આ કામળ કાયા કરી નથી રે પાળે બેસીને તું રીઝવ તારૂં બાળ, બીજી આડણી છેકામ કરે તારી વતી રે ૬ જસમાં કહે છે ‘ રાજા કામ કરી ખાવું ગમે રે, મુજને બેસી રહેતાં વાધે અંગે રાગ, મારા નવરા વ્હાડા બેઠે નવનીઠે કદી ?—છ ( જસમાં જંગલમાં વસવાને તું સજી નથી રે. મારા નગરતા આવીને એ નાક, પાટપુરની રોભા ‘ હું તુજને શું કહું થી ?’–૮. રે, નગરે અંધારી શેરીને ઉંચી મેડી તેમાં માણસ આડે ચાલ્યાને નહીં માગ, જાણે ઉનાળે ઉગતી દેખું કીડીઓ રૂ જસમા માસ બહુ દેખીને શું ધેલી અને ૐ, તારા હલકા મનમાં ઉઠે હલકા ધાટ ન કહે. ખાખરની ખીલાડી સાકર સ્વાદને ૨–૧૦ રાજા મેલાં મન માણુસનાં મેલાં શહેરમાં રે, મેલી ગલીઓમાં બહુ મારે છે દુર્ગંધ. મેલાં ઝેર તણા વા તે જીવે ઝેરમાં ૨-૧૧ જસમા રાજાના દરે। તેં દીઠાં નથી રે, તેમાં ભાગ બગીચે ખીલે ફુલ ગુલામ, Y ના હૈાજ કુંવારા ઉઠે આવી ને સતી !—૧૨