પ્રીતિમહીં જગતની–દીઠી વિભુની મૂર્તિ;
પામી ગયો હું નિજને–હર હર પ્રકાર દિલમાં.
આશાના પ્રાણ જૂઠા–માયાની કાય જૂઠી;
ઊર્મિ પ્રમાદની છે–જગનો ચિતાર દિલમાં.
સૌન્દર્યની વિભૂતિ ઊર્મિ બનીને આવી;
છેડી રહ્યો છે કોઈ–ચેતન–સિતાર દિલમાં.
કૌમુદીએ શશીની–પ્રેમી કુમુદ ખીલે;
એવો પ્રકાશ દેજે પરવરદિગાર! દિલમાં.
આશા 'ફકીર' કેવી–ના આશના જગતની;
મૃગજળના વારિધિના ભરજે ન ક્ષાર દિલમાં.
બદરી' કાચવાળા
સંતાઈ રહેશે ક્યાં સુધી તું હવે તારા વાસમાં?
તુજને હું જોવા ચાહું છું, તારા અસલ લિબાસમાં.
દિલ મારું ભગ્ન તેં કર્યું, હાય તેં શો ગજબ કર્યો?
પંથનો હું દીપક હતો, તારા જીવનવિકાસમાં.
ધર્મ ને કર્મજાળમાં, મુજને હવે ફંસાવ ના;
મુજમાં તું ઓતપ્રોત છે, હું તારા શ્વાસેશ્વાસમાં !
દર્શની લાલસા મને, ભક્તિની લાલસા તને,
બોલ હવે છે ક્યાં ફરક તુજમાં ને તારા દાસમાં?
તું તો પ્રકાશપુંજ છે, મુજને તો કંઈ પ્રકાશ દે;
ભટકું છું હું તિમિરમહીં, લઈ જા મને ઉજાસમાં.
