આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
[૧૧૮]
તેં આવી આ જગતમાં મિથ્યા જીવન ગુમાવ્યું,
તારાથી જંતુ સારા પથ્થરમાં ઘર કરે છે.
વિશ્વાસ રાખ 'શયદા' લાતકનતૂની ઉપર,
બીજાની પાસે જઈ તું શું કામ કરગરે છે?
'નસીમ'
ઝાકળ અશ્રુ બની ઝરી જોયું !
ફૂલના રૂપમાં ખરી જોયું !
એક મૃગજળ અખિલ સૃષ્ટિ છે;
રજકણે રજકણે ફરી જોયું !
ખાક થઈ જ્યોતે જઈ પતંગ સમે;
પ્રેમના પાવકે ઠરી જોયું !
હું જ તસ્વીર થઈ ગયો તેની;
ચિત્ર સ્નેહીનું ચીતરી જોયું !
ગુલપ્રભા અલ્પ બિંદુઓથી હતી;
બુલબુલે આંખડી ભરી જોયું !
રંગ–બૂથી ભરી બધી આલમ;
બાહ્ય દર્શનને વીસરી જોયું !
જઈ શક્યો ક્યાં દિગંતને આગે;
લાખ સિંધુ મહીં તરી જોયું !
