ધર્યા છે કેશરી જામા, કર્યાં કાષાયનાં કપડાં,
તજી સંસારના ભામા, કજામાંથી મજા લેવી. ૮
ભર્યા છે જ્ઞાનધન ભાથાં, ઝુકાવે શાહ પણ માથાં,
જગતનો ગમ સદા ખાતાં, ગમીને જ્યાં રજા દેવી. ૯
ખુશી આફત મૂકી સાથે, ધખાવી હોળીઓ હાથે,
બીજાના દુઃખની માથે, ખુશીથી જ્યાં સજા લેવી. ૧૦
જગત જીત્યું અલખ નામે,અચલ એ રાજને પામે,
નમાવી સર કદર સામે, ઊભાં ત્યાં દેવ ને દેવી. ૧૧
અમીરીની મજા મીઠી, ફકીરીમાં અમે દીઠી,
ન કરવી ચાકરી ચીઠી સ્પૃહાને જ્યાં રજા દેવી. ૧૨
થયાં જ્યાં એક ઈશ્વરથી, પછી શી ગાંઠ ઘરઘરથી,
જગાવ્યે પ્રેમ પરવરથી, શલાકા નેહની સેવી. ૧૩
દેરાસરી
સદા મન મસ્ત તુંમાં રહે; તું તું તું તું જ મારે છે !
છે તું મારે મન વશી, મધુર રસીલી યાર;
જીવનદોરી રાંકની–મુજ ધનના ભંડાર;
મધુરૂં મુખડું તારૂં, કરોડો ચંદ્ર હું વારું;
પીને અમી થાઉં અમર ધારૂં, કહે ક્યારે પિવાડે છે? સદા૦
અર્ધ નિશાકરથી રૂડું−પ્યારી ! તુજ કપાળ;
મંગળ સમ મહીં શોભતો ગોળ ચાંદલો લાલ;