ભાઈ તો શિરાવશે દૂધ ને કૂર;
દૂધ ને કૂર તો લાગે ગળ્યાં,
ભાઈના આતમા રે ઠર્યા;
હડ્ય તુતુડાં હસજો,
વાડીમાં જઈને રે વસજો.
હાં...હાં હાલાં!
[શ્રી મહીપતરામ કૃત 'વનરાજ ચાવડો'માં તેમણે મૂકેલું ઉપલા જેવું જ જૂનું કંઠસ્થ ગુજરાતી હાલરડું.]
હાલોને તો ગોરી, ભાઈને પારણે હીરની દોરી;
ભાઈ તો મારો ગોરો, એની કેડે હીરાનો કંદોરો;
હાલો! હાલો!
ભાઈ મારો એવડો, શેરડીના સાંઠા જેવડો;
શેરડીને સાંઠે કીડી, ભાઈના મુખમાં પાનની બીડી;
હાલો! હાલો!
મારા ભાઈને કોઈ તેડે, તેને લાડવા બાંધું ચારે છેડે;
હાલ વાલ ને હલકિયાં, ભાઈને ઘોડીએ રમે ચરકલિયાં;
ચરકલિયાં તો ઊડી ગયાં, ભાઈનાં દુઃખડાં લેતાં ગયાં;
હાલો! હાલો!
ગોરી ને રે ગોરી, ભાઈને મોટી પાલ રે વોરી;
પાલનો વાંસ છે પોલો, ભાઈની મામીને લઈ ગયો કરણ ગોલો;
હાલો! હાલો!
હાલો ભાઈને, હાલો ને ગોરી, નવાનગરની ચી બારી;
છોકરાં પરણે ને મા કુંવારી, જુઓ રે લોકો કળીનાં કૌતક.
હાલો! હાલો!
ઓ પેલા ચાંદાને કીડી ધાવે,
બહેરો કહે કે બચ બચ બોલે;
આંધળો કહે કે લૂંટાઈ જઈએ;
નાગો કહે કે લૂંટાઈ જઈએ;
