ઘોઘર આવ્યા
[સ્વ૦ મહીપતરામ સંગૃહીત]
સૂવો સૂવો બાવા રે ઘોઘર આવ્યા.
ઢાંકણીએ ઢંકાતા આવ્યા, સૂપડીએ સંતાતા આવ્યા.
વાદળ જેવડો રોટલો લાવ્યા, પૈડા જેવડો પાપડ લાવ્યા.
વાંસ જેવડા ચોખા લાવ્યા, ચાળણી જેવડી દાળ લાવ્યા.
પૃથ્વીની પત્રાવળ કીધી, સાગરનો તો પડિયો કીધો.
ઘોઘર સઘળા જમવા આવ્યા, કૂવાને પાણીએ નહાતા આવ્યા.
સૌ મળીને જમવા બેઠા, જમતાં જમતાં વઢી પડ્યા.
નંદકિશોર
નંદકિશોર રે નંદકિશોર,
ઝૂલે પારણિયે નંદકિશોર
સોનાના મોર ઝૂલે નંદકિશોર
પ્યારાને પારણે સોનાના મોર.
કોઈ રે કાનાને નેણે સારો કાજળિયાં,
ફરતી મેલાવો રૂડી કસુંબલ કોર. – પ્યારાને૦
હીરા માણેક તો જડિયાં પારણિયે,
બાજુ શોભે રૂડી મોતીડાંની કોર. – પ્યારાને૦
સોનાનાં સોગઠાં રૂપાનાં રમકડાં,
કાનો કરે છે માંહીં મીઠા કલ્લોલ. – પ્યારાને૦
હેતે કરીને ગોપી હરિને ઝુલાવે,
હાથે શોભે છે રૂડી હીરલાની દોર. – પ્યારાને૦
બ્રહ્માનંદ કહે ખમા રસિયા વાલમને,
અવિચળ રહો રાધાકૃષ્ણની જોડ. – પ્યારાને૦
પારણિયામાં પોઢો
ઓળોળોળો હાલ્ય હાલ્ય રે
પ્રીતમ પારણિયામાં પોઢ્યો.
