________________
વિકૃત રૂપી મહિનાના મળતા હતા તેમાંથી ૨૨-૧૦નો ખર્ચ હતા તે નાથી ધારત તે સુખ મેળવી શકત પણું જેનું ઉજત થવાનું મન હોય છે,.. તેને રિયર બેસી રહેવું પસંદ હતું , તેથી તેમના પિને એક કારખાનું કરવું એ નિશ્ચય ક૫૭ પિતાની પાસે જોતા પૈસા નહિ દેવાથી બીજા પણુડની પાસેથી પૈસા ઉધાર મેળવવાની યુક્તિ કરી છે તેમાં કાળા નહિ. પછી આખરે મારી ના વર ડાહ્યાભાઈ નામની પાસેથી કંઇક રૂપિયા જે લીંબ્રા અને તેમણે એક રે રફ રવાનું કારખાનું ની બારી પામે પહેલાં કુભારવાડાને ગળામાં કે જેને હમણુ હનુમાનની ગતા કહે છે ત્યાં ફાટયું. તે વેળાએ મુલાઈમાં ખેતવાડીમાં શેડ સબ દશાપુરાનું અને શીંથી મલીને નાકે એક પાનું રૂફ કરવાનાં કારખાનાં હતાં. જે અરસમાં મુબઈમાં મેલા ને શાફ કરવાનાં કારખાનાં નીકધાં હતાં, તે અરસામાં અમે રકામાં લવાઈ થતી હતી તેથી ત્યાંનું રુ ઈન્નડમાં જવું નતું નથી હિંદુ તાનને ખરાબ ને માફ કરીને ઈડમાં મેવામાં આવતુ હતુ તે રીફ • કરવા માટે મુંબઈમાં ત્રણ ચાર કારખાના થા તેમાં સારી આમદાની થતી હની, મા બાપના કરખાનામાં કામ ૩૦ માગે કામ કરતાં હતાં, તે સુત કા ચાવતું અને દરરના ૩૦ થી ૪૦ રૂમની દી થતી હતી. આવી રીતે પસા વધવા લઇ, કમાઈ પણું થવા લાગી અને જ શાખ પણ એ સારાં ૩૫૪ પહેરીને મેટ ન મળવું, મેક સાવાને હાં જઇને ૩ માફ કરવાની માંગ કરવી વગેરે કરતાં તેમજ દલ ૩ * સાફ કરીને દાવે તેને દલાલી અપના. અમારી વાતમાં માત્ર બાય કંઈ પૈસાદાર ગઢ વાગ્યા પણું ઘર તે ૫શું નાનું હતું, તે કંઇ મેટું થયું નહિ, પશી સિંધાધુઓ કારખાનામાં રાખ્યા સિપાઈએ અમરૈ ફરવા લઈ જc, અમે બુટમેન્સ પહેરીને રગતશના અગરબાં - રીતે કારખાને જતા હતા. મિપછ માને સાથે રહે છે, કાખાનામાં અથાથી બખા માર્કેટ માન આપીને જે "ના હતા તેને જવાબ આપતા હતા. મારા બાપતી ચઢતી થયાથી અમગ 5 ખારુ પીવામાં તથા કેફવા પરમ ચટની થઈ.
