________________
દ જતના વેષ દર દવે, જે માત્ર કરતાં સહેજ મેરા દિને પણ તેની તાતી સધાશ્વ ઘણુંજ સારી હતી, અને ધી. બેલના દો. પદેવાં મુબઈમાં જુમા મનિટની રમે માં હાથમાં વપનની કંપની છે ત્યાં ખે વામે થતાં હતાં, તે લીલાવ વાળાએ એ પે લિમના કસમ, જમાનઘરને અને સિપાઈઓને અરિને આપીને તેને હાથ કરી લીધા ‘ત. લીંatવાના કેટલા વાગુસેને ચાકરીએ રાખીને એકમેટી આ - a વારની બનાત કાઢીને કિ માનતા. તેના નાક વધતાં, પરદેશી તથા અજાણા ભાણ સતુ સામે રહેતા. તે વેળા લીલાપનાના ચાકરે વધીને એક બે અતતા કાં , પેલેસ લીડાવવા શિકાર આપે જોઈને તે ઝડપથી તથા મીઠું બેવીને આપને . તેથી માજીસ ભેળવાઇને એકની બિડ વાર કે તરત તેને ત્રધુવાર કરીને આપતે. પછી તો બધાને ઉપર એકાંતમાં થઈને પૈસા "છી તે કને કે આ બનાના ટપકાંની કિંમત વાર લેખે છે. બની નથી પછી તેને વાર ભરીને ૪ રૂપીઆ લેખે પાંચ વાર હોય તે કઈસ રૂપી જોઇએ. તેમાંથી ચાર રૂપીના મન્ના બીજા ૧૧ રૂપીઆ આ. એવી રીતે તેને નેકગનો પાસેથી રૂપ લે અને પિલા અને બનાવના, આથી પલે માણ્સ રોઈ પડને તથા પોલીસને ઘેલા પણ પિલિમ હમ કરેલી તેથી કઈ નાનું નહિ અને ઉલટે પલે માર ખાઈને તથા રૂપ કાપીને ને દ. આ લિલાવખાનામાં હનલાલ નિકુલ પણું કને. તેની બેલની સફાઈમાં કેટલાક ના દેહન પામતા છે કે દેકસ હને બ થશાખ હેને તેને ફક્ત ૮-પીને પગાર મળે દ. તે બહુ માં રહે છે. અત્તર, સગીર તથા રમી કેકરનો ધોતિયાં, પાનાં બટન, ઘડિયાળ, ગડે વર ખl ને ઘેર ઘેર જઈને ટોપીએલ લાવીને બાનમાં લે છે તેને પણ એળખીન હતા, તેને મારી ને અમીચંદ સુખડીઆના છોકરાની ઓળખ કરવી. તે કંઇક વિંધા ઉપર નિ પરાવતા હતા તેની મારફતે ભાઈશંકર નાનાભાઈ અને રાત્રવળ વસનજી ખીમજીવું એળખાણ થયું. તે વેળાએ ભાશંકર નાના