પૃષ્ઠ:Ishwarchandra Vidyasagarnu Jivancharit.pdf/૧૧૦

૧૦૧

ઇશ્વરચંદ્ર વિદ્યાસાગર

---

સર્વ પ્રકારનાં સુખી માગ કર્યું. તાનાજ હાથે રમીને એક પાર નિમિય માંસ માંહી વર્ષનું ભોજન કરતા, કાષ્ટક વખત શરીર બહુજ રપચ દ્વાવતા રહેમની પત્ની દીનનથી રાંધી આપતાં. એક વર્ષ સુધી નેશ, કી, અને કામળ સેપ્શનો કામ કર્યો તે ઘણી ક્રાળ | જનનીના મૃત્યુ વૈદને લીધે એકાંત જાસ કર્યો હતો. મ તાના મૃત્યુને પણા કાળ વીતી ગયા પછી પણ તારે કદી નતી- ના ગ્રુષ્ટ્રના ઉલ્લેખ થતા ત્યારે બાળકતી ક હેમની આંખમાંથી આંસુની ધારા વહેતા લાગતી. જનનીના અયુ પછી વિદ્યાધર વા વખત સુધી કાચી ગયા નહીં, પણ પ્તિાની નર્ભિત બગડાના સમારે ત્યાં ખોમિયાની અત્યંત જીપૂર્વક સેવા પુજા કરી, પણ ૪. સ. ૧૮૭૬ ની ૧૧ ની ઐત્રિો કદાશ ગોપાધ્યાય મા સંરક નો ભાર સુધોગ્ય પુત્ર ધંધચન્ડના દાયમાં સાંધીને, દેહ ત્યાગ પિતાના મૃત્યુ સમયે પણ એમણે ભાળતી માધક ઉદન સૂત હેંસના ચયને પાનાની ખાંધ ઉપર લઈ જાને ના પવિત્ર સિંકણિકાપડ ઉપર તેમના અગ્નિસરકાર સયંસે છે ઉ સમાસ કરીને, નવા વિધિ સ્નાન તર્પાદિ નીી એ કેર આવ્યા. પંપરચ છત્રી પર્વત માતપિતાને દેવરૂપ મળ્યાં હતાં, હેમને સર્વે પ્રારે સુખ આપવું, તેમની સર્વ નિમિતે પૂર્ણ સ્વી અનેજ કશે પાતાને ધર્મ માન્યા હતા. બાર મૂર્તિ માતૃદેવી પડે બેથીજ સ્વર્ગે સૌનાવ્યાં હતાં. આજ રૃટ પ્રતd, સદાચારી અને ન્યા ન દેવને પોતાને દાયે થાનમાં ભસ્મરૂપ કરી ગ્યા થી એમનું પિતૃભક્ત હંમ બાળકની માર્ક મુક્ત ડે ફન કરે એવ માવિકજ હતું. માલિકને લીધે હેમનુ દશેર પણું ભાડવા માંડ્યું. કોચનાં ત્રિી જણાતા ગ્યાં તેથી સંબંધીએ માપીને હેબતે સાક્ષીપી ફેલાતા મેલી આપ્યા. અને ત્યાં ગા પછી હીંગને રામ શ કર્યો. દ