પૃષ્ઠ:Ishwarchandra Vidyasagarnu Jivancharit.pdf/૧૧૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૦૨
ઇશ્વરચંદ્ર વિદ્યાસાગર


વિદ્યાસાગરનું જંત્રમડળ નું વિશાળ હતુ. એ સમયના પ સુપ્રસિદ્ધ મૃઢસ્ય સાથે એમને ગાઢ નિત્રતા હતા. શકાતથી એવી માઢક આકર્ષણ ન હતી કે હેમને વાર્તાલાપ થતા રહેતા પ્રશ્યમાં એ સર્વાને માટે વસી ભાઈ છે. તે એક સર્વ જ એકર જોની સાથે જવ ધાતુ નરેશલ મી. સ્નેહાસ સી. કારકુન ના પદ એ પતેિજ હતા. ઉપરથી હિન્દુપેટ્રિપટના અંક અને ગાશિક બનાવનાર સ્વર્ગસ્થ કેવગન્દ્ર સાથે પણ એને ધણા સ્નેલ હતા. અને નિરમાં ભર્મના વિચારમાં પણ મતભેદ હતા, છતાં બન્ને સચિન, અમે હિતેવી હતા એટલે પરસ્પરના મેળાપમાં કય બહાથ એક સૂર્ણ સુખ અનુભવ હતા. કેટલાયુ બેને જણા રોષની ખૂબ વાત કરતા. યર એમને ઘેર જતા -- ગસિદ્ધ તત્ત્વવેત્તા સ્વર્ગસ્થ રજનાસમણ બહુ સાથે પણ એમને નિશીન દોસ્તી હતી, અજનારાયણ બસ મદ્રાના પ્રત્યેક કાર્યમાં એમની સલાડ બેતા, એમની એવી માન્યતા હતી કે વિદ્યાસાગર ધર્મ પ્રયાગક થયા તતે દેશનું પણું કાણુ પાત સ્વામી વિવેકાનંદન ગુરૂ દક્ષિણેશ્વરના ઉરમ્યાગી સાધુ શ્રી રામ કૃષ્ણ પર્પસ દેવ ઉપર વિશ્વાગરની ઘણી બક્તિ હતી. રામ દેવની સરળતા અને દૃઢ વિશ્વાસે પ્રથમ મુલાકાત વિદ્યાસાગરી હેમના તરફ આકયા હતા. પરમહંસ દેવ પશુ પણ ભક્ત વચલ હતા. એ વારંવાર વિદ્યાસાગરને મળવા તેમને ઘેર જતા અને કહેતા કે ખાજ સાગમાં આવ્યાછું, ચા ધણાં રત્ન સગડ કરીને ચંદ જા પેતાના મિત્રાના કુટુંબમાં વિદ્યાસાગર પણા જલ્દી પોટાઇ જતા. ઉપર રહેમને વિશેષ પ્રેમ હતો. મિત્રને તથા મિત્રાના કુટુંબી ને મદદ આપવાને એ કદી પાછી પાની કરતા નહીં. દેશભક્ત લોક માન્ય વક્તા સુરેન્દ્રનાથ બેનરજીના પિતા દુગાચરણ બાપુ એમના બાળક