---
‘ મેલ્યા, અને વખગ વખ્ત ખીજી પદ્મ શબ્દની મદદ કરતા મા,
ગાખો પાત્રાના ખર્ચે માકૅલને મેરિસ્ટરની પરિક્ષા પાસ કરાવીને
કા મેસચ્યા. પણ આટલું દુઃખ વેઠમા પઢી પશુ એ સ્લેબમારી,
સ્વચ્છંદી કવિ કઈ દિવસ વિદ્યાચગતા કા મુજબ ચાળ નહીં.
મેં પણા ઉડાઉ હતા, તેમના દ્રામાં રૂપિયા આવ્યા કે બે દિવસમાં
જદાર એવા માણસ એફ ખાતું પડવાથી વિદ્યાસાગરને પણ માગણ
વેઠવી પડી. દેશૃંદારાથી રહીને એમણે દારે માઇલ પાસે રૂપિ
પની ધરાણી કરી ત્યારે એણે કપ ટફ જવામ આપ્યું. તેથી
શાચર ચને વિશ્વસાગરને પેાતાના સંસ્કૃન પ્રેસના બે તૃજ્યિાંશ વિશ્લે
વેચી નાંખવા પામે.
ઈ. શ, ૧૯૬૭ માં ખમાળા પ્રશ્નમાં ધાર દુકાળ પડયો હતો,
પુત્રા ૧૬ માત પિસ્તાન સાગ રીતે, અને યુવાન નેતાઓ ઘળ
વાળને રસ્તામાં કૈંક અને બ્રુખના ભાર્યે અન્નની રોધમાં ચાનાં
વાં હતાં. પણ મા મહીં મળતું નહીં. લોકો કંદમૂળ અને પાં
ખાદને ગુજસન ચલાવતા હતા. ચારે તરા, કાાકાર ના તુ મ
એ સમયે વિસારે પ્રયત્ન કરીને સરકાર પાસેથી વ્ર સહાયતા
અપાવી એટલુંજ નહીં પણ્ ખાને મદનું ખર્ચે કરીને ગામે ગામ ફરીને
બજાર ગરીબ ખેડૂતોને જ વષ તથા વરી આપીને મસ્તા મરતા
ભવ્યા. એમણે પાતાને ઘેર એક અનુત્ર ખોલ્યું. તેમાં કેટલાક
ગરીમાનું પાણી નું હતું. તેને " કેટલા ઉપરથી બાવી દ
બાર સ્માઈમા શતા દિવસ રાંધાના કામમાં વાગ્ધ શ્વેતા હતા. અને
વીશ જરા પીવાનું પ્રમ રતાં હતાં થાકી જતા હતા. આથી
રીતનું વાન ચાર પાંચ મહિના સુધી ચાલુ રહ્યું. વિદ્યાસાર આ ગરીબ
- ખાઈડલ મધુરાતત્તમૈંક
હતા. ભગાળી વાં કે બે
નિશ તકિત માટે આ ટોખકનું લખેલું તેમનું પ્રતિષ્ઠ છનના તમ
ત વિદ્રાન અને પ્રતિસાવાન પુરૂષ
પક્તિમાં બિ૪૪. મન્ના સંબંધી
બુલ છાશ. પુ. પ મ , જીન અને જીઈના.