છું. તુ' સરલાને ચાહે છે, તે દૈવી પ્રેમી નહિ, પણ એક વિષય લાલસાથીજ તારી તે લાલસા પૂરી થતાંજ તુંહતા એને એજ રહે વાનો. મટની કાર્ટ મેાતીની માળા શાભેજ નહિ. કૃષ્ણલાલઃ અરે ! શું તું મને ધિક્કારે છે? રાયમન્ન:—હા, હા, તને દ્વારા વાર ધિક્કારું છું-ટિકારૂં છું. કૃષ્ણલાલઃ—જો એમ છે તા જોઇ લે કે હું તને કેવા ભય કર દુ:ખથી રીબાવું છું. રાયમલ ! વિચાર કર, નક્રમેા હેતને માગી ન લે. રે લક્ષ્મિ ચાંલ્લો કરવા આવે છે ત્યારે મુખ ધાવા ન જા. રાયમલ ! શાન્ત થા ને તારા વિચાર ઠેરવી સુખી થા. કારણુ કે અત્યારે તને મારનાર અને તારનાર મારા સિત્રાય ક્રાઇ નથી. રાયમસઃ——મિથ્યાભિમાની ! નકામા જુલાઇશ નહિ, હું તારાથી લગીર પશુ ડરતા નથી. ઇશ્વર ઈચ્છા પ્રમાણે થનાર હશે તે થશે પશુ આ રાયમલ પ્રાણુ જતાંએ તારૂ વચન માનશે નહે. કૃષ્ણુલાલઃ—નહિ માને તે ભયકર શ્વેતે મરશે. હજી પણુ કહું છું કે તારા વિચાર ફેરવ º રાયમલઃ—નહિ, મુખની ખ્વાર નીકળેલું વચન પાછું કદાપિ સુખમા પેસતુજ નથી. કૃષ્ણુલાલ! તું ચાહે એટલું અને દુ:ખ કે, ભુખથી રીબાવ, સતાવ, અને ચાહે છે. આ શરીરને છુંદી નાખ, પણુ મારી સરલાને કાટી ઉપાયે તારા કરમાં સાંપનાર નથી તે નથી જ. કૃષ્ણલાલકદાપિ તારી સરલા મને આનંદથી પરણુશે' તા.
