થવા આવ્યા. પવનની સુખકારક હૈ। આવવા લાગી પક્ષીયો. તેમના માળાએમાંથી નીકળી ખેલવા લાગ્યાં આયા પ્રવાસીએ પણુ ચારેક કલાકનીસારી ઉંધ લઇ જાગૃત થયા. બન્ને જા પાસેના જા આગળ જઇ હા ધાઈ આવ્યા. સત્યવ્રત આસપાસ ફરી આવી થાય મૂળ લઇ આવ્યા અળા આવેલાં ફળ ખાઇ અને શુા સ્વસ્થ થઈ માગળ જવાના વિચાર કરવા લાગ્યા. ાસપાસ જોયું તે માનુ ચિન સરખુ પ જણાયું નહિ. માણુસનુ તા નામજ ક્યાંથી હોય દ તેને પુઅે ! મામની ખેાળમાં ધીમે ધીમે દિવસ પૂરા થવા આવ્યા પણ આપણા મુસાફરોને આગળ જવાતા મા મા નઢુિ હવે શું કરવુ ! !ને પૂછવુ વગેરે વિચાર થ! લાગ્યા. એવામાં અચાનક તેમને કાંઇના આવવાંના પરગવ સંભળાયા. માણસ આવ્યાની આશા ધારી બન્ને જણા આવનાંર પ્રતીક્ષક્ષ આપી જોવા લાગ્યા. થોડા સમયમાં તેા આવનારનાં દન ચાંમુન્જ અને સત્યવ્રત જુએ છે તા એક મુખવટો પહેરેલે ખળવાન માણુસ એકબધીવાન સ્ત્રીને લઇને ચાલ્યે આવા જાયા. બધીવાન સ્ત્રી ચાલી ચાલીને ચાકી ગઇ હાય એમ જણાતું હતું. કારણકે તેની સાથે ચાલનાર માણૂસ તેને કઠેર શબ્દોથી આગળ ચાલવાનું કહેતા હતે. આાવેા દેખાવ જોતાંજ બન્ને મુસાફ્રા આશ્ચર્ય પામ્યા અને તે આવનાર જીએ હિ એમ એક વૃક્ષને એથે ઉભા રહી જોવા લાગ્યા. આખરે તે માથુસની સાથે ચાલતી અમળા ત્યાંજ એસી ગઈ અને ખાલી: જ્ઞાન ! - તારે મને મારી નાખવી હાય તે હિંજ મારી નાખ કારણ કે હવે મારાથી વધારે થાતું નથી. જ્યારે તું આગળ ચાલી ઉદ્દત કરી ! તારા પ્રાણુનુ વિસન હું અહિંજ કરી નાખુ છું કંઇ કહેવું છે " જ્ઞાન, પૂછ્યું. જતી નથી ત્યારે મધ હવે તારે
