૧૯ બ્રહ્માડમાં રમણુ કરવા લાગી. તેને માત્મા પ્રભુના ચૈનમાં ધ્યાનસ્થ થઇ ગયેા હતા કરીથી જ્ઞાનદ્રે થુમ મારી છતાં તેણે જવાબ આપ્યા નહિ આથી તેણે તરત તલવાર ઉંચી કરી પશુ પ્રભુ રાખનાર તેને કાણુ ચાખનાર ! સન્નતે એકાએક ત્યાં દેડી આવી જ્ઞાનના હાથમાંથી તલવાર પડાવી લીધી. જ્ઞાનચંદ્ર સ્તબ્ધ બન્યા, કે તરત કુબ્જે પણ દોડી આવી પાછાથી તેને પકડી લીધા અને વિકટ સ્વરે કહ્યું ‹ માનવરૂપના પશુ ? શું તુ આ નિર્દોષ કુમારીકાતા ઘાત કરવા અહિં આવ્યો છે પણુ એમ સમજજે કે અમે જ્યાં સૂધી છીએ ત્યાં સૂધી તું હિ બાળાને એક વાળ પણ વાંકા કરી વાને સમ ની. માળાને નાશ કરતા તું પાત સત્યવતે કહ્યું. જ્ઞાન ગભરાષ્ટ્ર ગયો. તેના હાથમાંનુ થમ ખીજાના હાયમાં ગયેલુ જોષ ગભરાયેલા જ્ઞાનચંદ્રે પૂછ્યું, તમે ક્રાણુ છે. દુષ્ટોના કાળ અને નિર્દોષના રખવાળ.” કુબ્જે કહ્યું “શું તમારા વિચાર મને મારી નાખવાનો છે!’ જ્ઞાનનય દ્રે પૂછ્યું. તેમજ સમજી લેજે કે આ ક્યાંક કાળને ત્રાસ ન થઈ ' 14 ht, 'ના, અમે એવા ક્રૂર નથી કે અમૂલ માસના દેહના અંત સાવીએ. પણ જે તું સામે થઇશ, તો જરૂર ગરણુંને ગ્રસ્તુ ચર્ધા, અમે તને જીવતે જવા દએ છીએ, અને જતાં જતાં તને જણાવીએ છીએ કે, તારા બ્યુલાલને કહેજે કે એ મુસાકર તારી ઘાટ ઘડવાની પ્રતિજ્ઞા કરી સમયની રાહ જુવે છે. જા, માહ્યા જા અમે વધારે વાર તારૂં કાળુ મુખ જેવાને ઈચ્છતા નથી. " જ્ઞાન
