આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૦૧
જયા-જયન્ત
- શું લોચનિયાં ઘૂમે છે ?
- જાણે બ્રહ્માંડને ચકવે ચ્હડાવશે.
પારધી : કુંવરી ! થા મ્હારા વનની વાઘણ.
જયા : (છળી ઉઠીને) વાઘણ !
પારધી : હા, વાઘણ મ્હારા વનની;
- હું છું આ ઝુંડનો વાઘ.
- ચાલ, સંગાથે ખેલિયે શિકાર.
- ત્હારે હારૂં ઇંધણાં લાવ્યો,
- ત્હો યે નહીં માને ત્હારૂં મન ?
- અરેરે ! ભૂલી ગયો નરાતાર.
- કુંવરીઓ તો સ્વયંવરથી પરણે.
- જોયું ને મ્હારૂં શૂરાતન ?
- આ હરિણીને તો વગડામા
- દોડતી ઝાલી છરાથી વધેરી તે ?
- ને કુંવરી ! તું યે હાચી;
- વનની રાણી થવા જેવી હો.
- હરિણી પાણીપન્થી,
- પણ તું તો વાયુવેગી.
- થા મ્હારા ઝુંડની મહારાણી.
