પૃષ્ઠ:Jaya-Jayant-Nahanalal Dalpatram Kavi.pdf/૧૦૩

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૦૩
જયા-જયન્ત
 


વનની વાઘણ થઈશ તું યે,
પછી પારવનું પીવા મળશે ઉન્હું લોહી.

જયા : પ્રભો ! છે-છે ત્‍હારા જગતની મંહી

વાઘથી યે લોહીતરસ્યા પારધી.

પારધી : એ શી ભણે છે ભ્રામણિયા વિદ્યા ?

મ્હારી ગોફણ લહેરાતી,
મ્હારૂં કામઠું લચકાતું,
ને યોજનભરનાં વન;
થા એ વનની વાઘણ.
કુંવરી ! આજનો દિન છે છેલ્લો.
માનજે; નહીં તો મનાવીશ.
વીણી લાવું છું વનનાં ફૂલ,
ગૂંથજે એ ફૂલની ચાદર.
(વનમાં ફૂલ વીણવા જાય છે.)

જયા : લોહી પીવાનાં યે ન્હોતરાં

જયા ! ત્‍હારે ભાગ્યે લખ્યાં હશે.
(પાસેની ગુફામાંથી લોઢના બાણકમાન લઇ તેજબા આવે છે.)

તેજબા : ઉંચા આકાશ, મ્હારી બ્‍હેનડી !

આભલાંની આછી આછી ચુંદડી;
મંહી તારાની ભાત -