આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૦૫
જયા-જયન્ત
જયા : સૌન્દર્યના શિકાર
- વધવા માંડ્યા લાગે છે વિશ્વમાં.
તેજબા : હજી કલિયુગ તો આધે છે.
- એ યુગના અન્ધકાર ઉતરશે
- જગતના ચોકમાં,
- ત્ય્હારે વદનના ચન્દ્ર
- ને નયનની વીજળીઓ
- વેચાશે કે લૂંટાશે ભરવસ્તીમા ય તે.
જયા : શરીર વેંચાય કે લૂંટાય,
- પણ આત્મા યે વેચાતા હશે ?
- સૌન્દર્ય દેહનાં કે દેહીનાં ?
તેજબા : સૌન્દર્ય આત્માનાં ય તે,
- ને શરીરનાં ય તે.
- ઉપવનમાંનાં ફૂલડાંની પેઠે;
- માનવીનાં ઘાટ રંગ ને આત્મન્ ફૂવારા -
- એ ત્રણેનો ભભકાર તે સૌન્દર્ય.
- જેમ ફૂલડાંમાં ફોરમ,
- તેમ સૌન્દર્યમાં આત્મપ્રભા.
- કુંવરી ! ચાલો ગુફામાં.
- જૂઓ પારધી ઉતરે છે વનમાંથી.
જયા : ધીરશો ત્હમારાં ધનુષ્યબાણ ?
