આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૪૫
જયા-જયન્ત
જયન્ત : મોર આપે ઢેલને
- પીંછાંની રત્નપાંદડીઓ તો ?-
જયા : તો ખોલીશ, જયન્ત !
- ત્હારા જેવી કલા હું ય તે;
- પૃથ્વી ઉપરની જાણે સૂરજમાલા.
- (જયા એક આંબાની નીચી ડાળે ચ્હડી બેસે છે.)
જયન્ત : જયા ! સ્હમજ; સ્હેલું નથી એટલું.
જયા : ત્હારા જેવા દેવગુરુ છે, જયન્ત !
- તો કાંઈ ભણતર અઘરૂં નથી મ્હારે.
જયન્ત : ચન્દ્રની શોભા ચન્દ્રિકાથી છે,
- જયન્તની જ્યોત્સના જયા છે.
જયા : તો હવે ? જયન્ત !
- (જયન્ત બીજી આંબા ડાળે ચ્હડી બેસે છે.)
જયન્ત : લગ્ન કે ધર્મ ?
- કામ કે સ્નેહ ?
- સંસાર કે સેવા ?
- એ દ્વંદ્વો ખડાં છે સન્મુખ.
- તું નીકળ એકની જોગણ થઈ.
- ત્હારી સંગ ઉભો છું
- આયુષ્યભર અલખ જગાવવા.
