પૃષ્ઠ:Jaya-Jayant-Nahanalal Dalpatram Kavi.pdf/૩૫

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૩૫
જયા-જયન્ત
 


જયન્ત : ધીરી, જયા! ધીરી !

ઉતાવળી થયે ઉડી જશે.
કલાથી ઝાલજે એમને, જયા !
એ તો રઢિયાળા રાજહંસ

જયા : અહા ! કેવા શોભે છે !

સરોવરના વાદળિયા આભમાં
મુગટધારી જાણે બે ચન્દ્ર
ચાલ, જયન્ત ! ઝાલિયે.

જયન્ત : એક જ જલના

જાણે બે કમલપુંજ.
જયા અને જયન્ત હંસોને ઝાલવા જાય છે. જતાં જતાં સ્વગત
નથી-નથી આ રજહંસીને
સ્વર્ગનાં શિખરો ઓળંગવા યે અઘરાં.

જયા : (જતાં જતાં સ્વગત)

રસપંખાળો આ મ્હારો રાજહંસ.
જગતના આભની તો છે
ઉંચેરી આગાસીઓ એની.
ઉડશે બ્રહ્માંડ વીંધી બ્રહ્માઅંગણે.
ઉડજે , જયન્ત ! અંતરાય નહીં કરૂં.
(સરોવરને એક કાંઠે જયન્ત ને સ્હામે કાંઠે જયા જાય છે.)