આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૩૭
જયા-જયન્ત
જયા : ઝાલ્યો, જયન્ત ! ઝાલ્યો હો;
- ચાંચે ન વાગી, ને ઝાલ્યો
- જયન્ત ! ઝાલ્યો મ્હેં તો રાજહંસ
- કરવેલડીના પિંજરામાં.
જયન્ત : ને પૂરી છે મ્હેં યે રાજહંસી;
- હુંફ દે છે તે હૈયામાં.
- જયા ! હંસે ઝલાય,
- ને હંસી યે ઝલાય - આવડે તો.
- પૂરાય બન્ને યે પાંજરે.
જયા : પણ કેવું ઉજળું ને કુમળું !
- ચાંદનીનું જ જાણે ઘડેલું શરીર.
જયન્ત : મોતીનો છે ચારો, જયા ?
- એટલે ચન્દ્રિકાની જ દેહ.
જયા : પુણ્યની વાડીઓમાં વસે,
- તો માન્વીનાં યે ઉઘડતાં હશે
- આવાં જ પુણ્યસ્વરૂપ ને?
જયન્ત : અલબત, જયા ! એમ જ.
- પુણ્યશાળીની પુણ્યમુદ્રા,
- ને પાપભક્ષીની પાપમૂર્તિઓ.