થી જાઢી દુઃખ હૃદયમે આવે, નિશ્રય નામ ગુરુકા આવે. તબદી ગુરુ પુનિ હેાય સહાઈ; નિશ્ચય દુ:ખ સફલ મિટ જાઈ. જન્મે પુત્ર ભયે દુઃખ આની; સતગુરુનામ પે' મૈં જાની. આજ વ્રત પૂનમ તે આઈ; સિાં વ્રત રોં મેં આઇ. પૂનમ વ્રત કર્યું નિત નેમ: કૈસે ઢાં સતગુરુ પ્રેમા. પૂનમ દિન ભેાજન નહિ કીજે; સત સુમરણ હૃદય પર ચીજે. ચાર પ્રહર ખીતે સખી બાઇ; પચવા ખેંચવા પહરચા આઈ. તળવી કા અન્ન ઔષાની; વ્રત મેર સપૂત જાની, ઐસે ખડે વ્રત ના જિહાં; સાહિખ નામ હ્રદયમેં પરિહાં. ઐસે કહત સાંઝ હૈ। ગયેઊ; નારી વ્રત સપૂર્ણ ભયેગે. રૈન મિલે પુનિ કરે રસાઈ; ધૃત પકવાન અને પુનિ સાઈડ સતગુરુ યા પ્રગટ જખ કીન્હા; દુઃખ દરીદ્ર સકલ હર લીના. તાહી સમય સંત દે। આચે; નારી દેખ બહુત હરષામે. બાલક છેડ સત પદ્ધ આઈ; અરે ભાવમાં આદર લાઈ. ચારી લે ચરણાદક લીન્હા; મધ્ય બિખર એસન તિન દીન્હા. આજ વ્રત સપૂર્ણ ભયેઊ; જએ સંત પુનિયા કિયેઉ. બે પકવાન જિન સમ્બ સાઇ; અહી પ્રીતિ સૌ પારસ હાઇ. સત દાઈ જખ ખેડે જાઈ; તાલ મૃગ ઔ શંખ ખજાઇ. પાત્ર લાય ધરપુનિ અંગે, બેગ લગાવન સમરથ લાગે. બેગ લગાય સત તબ પાયે; મહા પ્રસાદ નારી તમ ખાયે. રી ભેાજન' મેઢે દર્દ, પુરુષ થાનકી આશા હાઈ- પુરુષ ઘ્યા સત જો આયે; દરશ પુરુષ કર તુરતહિ પાસે તાત વાસ લેકમે દીન્હા અમૃત ભાન તુતિ કીન્હા, સેના રૂપન બાસન પાર્ક; અન્ન ધની કછુ મી ન આઈ.
