પૃષ્ઠ:Kabir Bodh.pdf/૧૭૮

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૭૨
કબીરબોધ
 

ઘર સાધુ સત શુ કરે, જો ચપત્તિ મેહુ વ્હાય; ભજન અખ કરતા રહે, સંત સત્યમત જોય. કાચા માયા માહ સખ, ત્યાગે પૂનમ રાજ; સત્તનામ સુમિરણુ રે, ઉતર શિરકા ખાજ, ગુરુ સંત નિરખત રહે, ચિતવન ચિંતા નહિ; કરે સત્ત કબીર રઢ કરે, ગુરૂ પડેંગે મહિ પૂર્ણ માસી મોંગલ. ચ્યાજ, સામ ગલગાગે; પૂરમાસી સતગુરૂ કે પગ પરસ, પરમ પદ પાસે. પ્રથમ મંદિર નૌતમ ઝરાય, તે ચંદન લિપાય; ચદેવા તનાઈ. તબી બિછાયે; પાર્ણય. ૫ રા ઈ યે; ધારા ઈ યે. ખસ્તર આન, હત, આસન ચરણામૃત તહાં શ્વેતકા દીપક, તહાં જલ શિક્ષા સવાર, તા જોત અગા યે; બહુ તે મગલ ગાઈશે. લાગે; વિધિ ચઢાવે. અષ્ટ સુગધ સાપારી, તે પાન સકલ હુસ મિલ સ્ખાય, તા આરતી ઉતારિયે; હે કખી ૨ વિચાર, ૫ ૨ ૨ ૨ ૬ પાસે. સાખી—ખંડિત ચા દેખÝ, સમ ાઈ કરે સલામ; પૂરી પૂનમ ના નમે મૈસી દુની હરામ. ચરન પખારી, ગજ મોતિયના ચૌક, પાંચ સ અહુ વિધિ આરતી સાજ, ઔર કપૂર, મીભષ

$