પૃષ્ઠ:Kabir Bodh.pdf/૪૫

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
કબીરબોધ
૩૯
 

આય શ્મીર ઉંચા ઊભા રહીને દુનિસાંભળે તેમ પાકારી પોકારીને કહે છે કે તમારા માથા પર માત ભમે છે. માટે આ જગતના સેક્રેટ ! વિચારીને ચાલે, ચેતીને ચાલે. 34 (૨૮) > પહેલા કે રાય. મુખિયા હુંહત મૈં ફ્રિક્ સુખિયા મિલે ન કોય; કે આગે દુઃખ કહું, સા ખીરછ કહે છે હું સુખિયા માસની શોધમાં આ પૃથ્વીપર કરે શું પરંતુ મને કાઈ સુખીયે માણસ મળતા નથી; હું જેમની સમક્ષ મારું દુઃખ વર્ણવુંછું તે દુઃખ સાંભળતા પહેલાં જ પોતાનું દુઃખ રડી ઊઠે છે અને પેાતાનું દુ:ખ કહેવા માંડે છે. મતલબ કે આ જગતમાં ક્રાઈ સુખી નથી. ( ૨ ) સપત્ત દેખ નવ હભિયે, ખિપત્ત દેખ મત રાય; સપત્ત ય તહીં બિયત્ત હય, ર્તા રે સા હાય, આ દુનિયાની ક્ષભગુરદાલત જોઇને તુ કદી પુલાતા નહિ, તેમજ ગરિમાઈ જોઈને શાક પશુ કરતે નહિ; કારણુ જ્યાં વન ડ્રાય છે ત્યાં પણુ અનેક જાતનાં દુઃખા હેાય છે. એ બધાંની સુખ દુઃખની) દારી એક પરમાત્માને જ હાથ છે. ( ૩ ) શ્મીર । તલબ ન ડિયે, નિશ્ચય લિજે નામ; મનખ મજુરી દેતતા, કયુ કરાખે રામ ર એક્બીર ! ઈશ્વરને કદી ભૂલતા નહિં, તેનું નામ હંમેશ લીધા