પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૧૦૪

ભૃં ભૃં ભૃં ગુંજતો આવે પુષ્પો ઉપર ભૃંગ ત્યાં,
ખીલેલાં કૈંક પુષ્પોને ચૂસતો તે ફર્યા કરે.

નઝર પડી ત્યાં પેલાની ને જરા ચમકી ઉઠ્યો,
નઝર પડતાં કાંઇ પાછો વિચાર નવો ઉઠ્યો,
હૃદય ગળવા લાગ્યું, પાછું થયું વહવું શરૂ,
હૃદય ગમતું શોધી લેવા વળ્યું, ફરીને ગળ્યું!

'અહો! કેવાં પુષ્પો ભ્રમર પર પ્રેમે ઝૂકી રહે!
'અને કેવાં ચુમ્બે સ્મિત અધરથી સૌ ભ્રમરને!
'અહો! કેવો ગુંજી ફુલ ફુલ પરે ભૃંગ ભમતો!
'અને કેવો ચોંટી કલી કલી મહીંથી રસ પીતો!

'અહો ! કેવી મીઠી કુસુમકલી એ સ્નિગ્ધ ઉઘડે !
'તહીં ચોંટ્યો જાણે કદિ નહિ હવે એ ઉખડશે !
'પરંતું આ ઉડ્યો નવીને કલીઓ ને કુસુમમાં !
'ફરી ઇચ્છા થાતાં લપટી પડશે એ જ કલીમાં !

'અહો! સ્વચ્છન્દી એ નવ કદિ રહે પિંજરપૂર્યો,
'વળી ભોગી સાચો કદિ નવ વિસારે કુસુમ કો!
'બધાંને ચાહે છે પણ ત્યજી ન દે કોઇ ફુલડું!
'હશે આવું પાપી કુદરત તણું શું રમકડું?

'અરે! હું માટે તો કુદરત તણો શું ક્રમ ફરે?
'મને શું સૌન્દર્યે લપટી પડતાં પાતક પડે?
'પ્રભુએ! આપી તે કુસુમરજ હું કાં નવ ગ્રહું?
'અરે! તે ખોવી તે પ્રણયી દિલને પાતક ન શું?"

આવે છે ગુંજતો બીજો તે પુષ્પો પર ભૃંગ ત્યાં,
જોઇ તે અશ્રુ અવ્યાં ને ઉદાસ થયો તે ફરી.

'ક્ષમાવાળાં હૈયાં કુદરતી ભલે આમ જ રમે!
'મનુષ્યો તે માટે નથી હજુ થયાં લાયક ખરે!
'સુખે આલિંગે છે કુમળી કલી કોઇ ભ્રમરને!
'નથી એ બન્ધાઈ અમુક ભમરાથી નકી નકી!

'વિભાગો ભોજ્યભોક્તાના પાડેલા છે વૃથા અમે!
'ભોકતાનો માર્ગ જુદો કૈં, ભોજ્યનો ય જૂદો વળી!

કલાપીનો કેકારવ/૧૫૭