પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૧૧૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

અરે! ના જો તેને! શરીર ચિર ના સુન્દર રહે!
અરે! જો દેખે તો પ્રિય હૃદય જો દૂર જઇને!

ન જા! જો જો તું જો! તુજ હૃદય તે લાયક નકી!
રસીલો ભોગી તે ક્યમ નવ શકે દિલ સમજી?
અરે! તો હે ભાઈ! ક્યમ પ્રિય રમા છોડવી પડી?
રસીલી દ્રષ્ટિ એ અરર! નબળી શું થઇ ગઇ?

પ્રીતિ તણો નવ થયો! નવ નીતિ રાખી!
આ પ્રેમ ના! પણ નકી નબળાઇ આવી!
તું ચેત,ચેત,નહિ તો નકી 'ચોર' ભાઈ!
પ્રીતિ નીતિ ઉભય ભ્રષ્ટ રહી ગુમાવી!

કરવામાં જ મુશ્કેલી! શીખવવું સહેલ છે!
નબળો નહિ તું ભાઇ! આ દુનિયા જ નબળી જ છે!

કહેનારાં ભલે કહેતાં!કહેવું પણ ઠીક છે!
કહેનારાં કરી જોશે! પછી ક્હે વિરલાં જ છે!
શોધશે ભાઈ! એવાં તો એવાં એ મળશે અહીં!
પરંતુ તે કહે કોને? ત્હારે કાન રહ્યા નથી!

ભલે, ભાઈ! વહેતું હૃદય તુજ સંતુષ્ટ કરતો,
ભલે બન્ને ભોળાં નયન નયને મેળવી હસો!

ત્હમારૂં ભાવિ તો પવનલહરી શું થઇ રહ્યું!
વહો ને ચીરાઓ! ફરી વળી મળો યા નવ મળો!

થઇ ગઇ વાત નેત્રોની, આમન્ત્રણ મળી ચૂક્યું;
નિસરણી ચડે દોડી તેને જોતી ઉભી રહી.

ચડી જજે! જો પડી ના જતો તું!
ડગી સીડી રે! લથડી પડે શું?
ચડી જજે હસ્ત ગ્રહી પ્રિયાનો
રહ્યો કને દીર્ઘ રૂડો લતા શો.

કર ગ્રહી લીધો, આવ્યો ઊંચે અને લપટી પડ્યાં!
હૃદયરસની લ્હેરો વાતાં સમાધિ મહીં ચડ્યાં!
રસ અમર હો વ્હેતો આવો ઉરો તમ ઉપરે!
અતિ સુખ તણા લ્હેઝા કિન્તુ ન દીર્ઘ બની શકે!

કલાપીનો કેકારવ/૧૭૨