કલાપીનો કેકારવ
ફકીરી હાલ
અરે ઉલ્ફત! અયે બેગમ! લીધી દિલબર હતું લાઝિમ?
હતું જે બેહિશ્ત થઈ જહાન્નમ : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
ગયું આ ઝિંદગીનું નૂર : હવે જહાંગીર બેપરવા:
તું લૂંડીની નથી પરવા : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
ન ધારું હું કદી કફની : દગ્ધ દિલ પર ન સારું ખાક:
ન પરવા છે કિસ્મતની : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
હવે દરખત પર ચડવું : બુલબુલ મ્હારું ઢૂંઢું હું:
ફરું નાગો બિયાબાને : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
હતો જે હું, હતું જે હું, નથી તે તો, નથી હું હું:
ગયું છૂટી : ગયું ઊડી : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
હવે આ દમ નથી દમમાં : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
પરેશાની જ છે રાહત : ફકીરી હાલ મ્હારો છે!
૧૫-૧૦-’૯૨
મધુકરની વિજ્ઞપ્તિ
અરે રે! પુષ્પ! આ ભમરો મરે છે હો: મરે છે હો!
નમેરું થઈશ શું, વ્હાલા! હું ત્હારો છું: તું મારું થા!
તું બીડાતાં હું બીડાઉં: તું ખીલે, તો હું ગૂંજું છું:
ન ભોગી પુષ્પ બીજાનો: હું ત્હારો છું: તું મ્હારું થા!
અરે! તું ભૃંગ બીજા જો ભ્રમણ કરતા ફૂલે ફૂલે:
કદી મ્હારી ન રીતિ એ: હું ત્હારો છું: તું મ્હારું થા!
કંટક કાપી નાખી દે : ભ્રમર છાતીથી ચાંપી લે:
તું શોભે સર્વદા હું થી : હું ત્હારો છું : તું મ્હારું થા!
હું ત્હારો ને ન તું મ્હારું, ન રીતિ એ રતિની છે:
