બિચારૂં આ દિલ કહે છે, ‘પ્રેમી પહાડ પાણો છે!’
મનુની પ્રીત દીઠી મેં, ઝાકળમોતી જેવી તે,
લાડુ-લાકડાનો સ્નેહ , પ્રેમી પહાડ પાણો છે!
હવે મનજી મુસાફર તું, બહેતર જા બિયાબાને,
કરી લે પ્રીત પક્ષીથી, પ્રેમી પહાડ પાણો છે!
નિ:શ્વાસે ભર્યું હૈયું, અશ્રુથી ભર્યાં ચક્ષુ,
મગજ બળતું કહે છે: ‘હા! પ્રેમી પહાડ પાણો છે!’
૯-૧૧-’૧૮૯૨
પરિતાપ
દિલ અશ્રુ થકી પલળ્યું, છલક્યું:
દપટ્યું દિલમાં દિલનું દુખડું:
ન સખો ન સખી દિલથી લપટ્યું:
ફટક્યો ભટકું! ફટક્યો ભટકું!
નથી ભાન હવે!
નથી હામ હવે!
નવ પ્રીતિની દોરીથી હું લટકું:
નવ કો’ મનમાં કદી હું ખટકું:
નથી આશ મને : અવકાશ મને:
ભટકું ફટક્યો! ફટક્યો ભટકું!
મન હર્ષ હવે –
મન શોક હવે –
તજ નિર્લજ! તું : તજ તું : તજ તું
મુજ પ્રેમ હવે દરિયે પટકું!
મુજ પ્રાણ ન કાં દરિયે પટકું!
ફટક્યો! ફટક્યો! ભટકું! ભટકું!
૨૭-૧૧-’૯૨
તારામૈત્રક–મુગ્ધ પ્રેમ
સંધાડી પ્રેમદોરી મેં, મચાવી મિષ્ટી ગોષ્ઠી મેં,
પ્હેરાવી પ્રેમમાલા મેં, જગાવી પ્રેમજ્યોતિ મેં!
