ડરે છે શું કાંઈ હ્રદય મુજ આવું નિરખતાં?
ન કાં નેત્રો ત્હારાં મમ નયનથી મેળવ પ્રિયા?
હવેના જન્મોનું કથન મુજ ઘેલું બહુ થશે,
છતાં બીજી આશા મમ હ્રદયને ના કંઈ મળે.
પ્રસાદી જોવી છે તુજ દિલની ત્હારાં નયનમાં,
મ્હને જોવા દે તે તુજ વદન હૈયે ચિતરવા;
હજુ જોવા ત્હારાં મૃગનયન છે એક વખતે,
નિરાશા શી આશા પછી હ્રદય મ્હારૂં પકડશે.
સુખે જા તું! સુખી થા તું! મ્હારે દર્દ કશું નથી!
હવે આ જોગી ત્હારાને ખાકની ના કમી કશી!
૨૦-૧૧-૧૮૯૬
એક ભલામણ
મુજને પણ ચાહતી કો દી ! પ્રિયે !
દિલ શું પણ ચાંપતી કો દી ! પ્રિયે !
રડતી દુખડાં પણ કો દી ! પ્રિયે !
સુણતી કવિતા પણ કો દી ! પ્રિયે !
કંઈ બોલ કીધો!
કંઈ કોલ લીધો!
સ્મૃતિએ પણ એ ચડશે ન ! પ્રિયે !
અહ ! વીતી ગઈ ભૂલવી જ ! પ્રિયે !
નવી વાત હવે ગમતી થઈ તો, નવી
વાત હવે ગમશે જ ! પ્રિયે !
દુ:ખ દૂર રહો !
સુખમાં વિહરો !
પ્રભુ રાજી રહો તુજ પ્રેમ પરે ! બહુ
માણ અનંત યુગો તું પ્રિયે !
મુજને સુણ કે સ્મ તું ન ! પ્રિયે !
પણ વાત કંઈ વદવી તુજને !
ખીજશે કદિ તું !
હસશે કદિ તું !
પણ એ પણ ઠીક જ છે મુજને !
મુજથી પણ સૌ દુ:ખ દૂર વસે !
તુજ પ્રીતમને હ્રદયે વસતાં, હસતાં
રમતાં બહુ કાલ જતાં,
કંઈ એ કરતાં
હરિકોષ થતાં,
તુજ રૂપ વિરૂપ સહુ બનતાં , પિયુનો
સહુ પ્રેમ કમી જ થતાં,
અહ ! કાંઈ કહે કટુ એ તુજને, મુજ
પ્રેમ તણી કંઈ વાત કરે.
