પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૨૧૮

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

ઉગેલી પાંખોને અરર! નવ વિસ્તીર્ણ કર કાં?
હરિની લીલાને સજલ નયને ના નિરખ કાં?
તને મીઠું ત્યાં છે, મધુતર અહીં કિન્તુ મળશે,
પ્રભુએ વેરી છે જૂદી જૂદી જ મીઠાશ સઘળે.

પ્રિયે! મેં જોયું કૈં! હજુ મન રહે તે નિરખવા,
અહો તું જેવું એ પણ વળી કંઈ ભિન્ન તુજથી;
રુચે તુંને તેવું જરી પ્રણયથી તે નિરખતાં,
સખિ! જોને તેને હૃદય તુજ ભીનું કરી કરી.

દિસે તુંમાં, તેમાં, મુજ જિગરમાં એક જ કંઈ,
અને કૈં જૂદું તે મધુર સ્વરના ભિન્ન ધ્વનિ શું;
સ્વરો મીઠા ચાલે મધુર ધ્વનિનો મેળ મળતાં,
અને છોને હૈયાં દ્રવી દ્રવી પડે ગાયન થતાં.

મને તું પૂછે છે, 'પ્રિયતમ! તું છે શું દુઃખી? અરે!'
દુઃખી તો શું? કિન્તુ જગત મુજને આ નવ રુચે!
દિલે ખૂંચી ર્‍હે છે નયન મૃદુ તે દિવસ બધો,
સ્મૃતિ તેની થાતાં છણ છણ બળે છે જિગર આ.

અરે! તેને ચાહે મુજ હૃદયનું રક્ત સઘળું,
પ્રતિમા એ મીઠી મુજ હૃદયનું રાજ્ય કરતી;
સુકાની ઓ વ્હાલી! જરીક જ દિશા ફેરવ, અને
હવે હંકારી દે મુજ નસીબનું નાવડું તહીં.

'એકને ચાહ્તું તેણે બીજાને નવ ચાહવું!
'એકને ચાહતું તેને બીજાએ નવ ચાહવું!'

દિસે કિન્તુ રૂઢિ પરિણત અરે! એ જન તણી
અને તેમાં સાક્ષી હૃદય રડનારાં પણ કંઈ;
ખરૂં છે, કે 'ધારો વગર કંઈ હેતુ નવ થતો,'
પ્રતિ ધારો કિન્તુ સમય વહતાં કંટક બને.

બહુ ટુંકી આ તો હૃદયરસ પીવા અવધિ છે,
અહીં ત્યાં તેમાં એ હદય ક્યમ ભોળાં ભટકતાં?
અરેરે! કોઈ તો જિગર ચીરવા તત્પર થતું!
પ્રભુ! આવી શાને વિષમ રચના છે પ્રણયની?

કલાપીનો કેકારવ/૨૭૧