પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૩૨૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

ગોળા તૂટ્યા ગ્રહ ભાનુ જેમ !
ઉજડી પડ્યું આકાશ કેમ !

કંપે ધરણી પર વૃક્ષ ઝુંડ,
કંપે અનિલની લહરી મંદ !
કંપે જલધિ તજી આજ માઝ !
કંપે ભૂતલ ને શેષનાગ !

ધ્રૂજે રિપુદલ છાતી દૂર !
પગ ધ્રૂજતાં ઉડી જાય ધૂલ !
ઊંધા વહે નદનદી પૂર !
કંઈ પ્હાડ બનતા ચૂર ચૂર !

ધૂર્જટિ ઉઠે લઈ રૂંઢમાલ !
શિર પર ધરી લઈ કરિન ખાલ !
લઈ ડમરૂ ડાક જોગિની પિશાચ !
કંઈ ભૂત સાથ કૂદી કરે નાચ !

સુરલોકની કન્યા અનેક !
વર શોધવા ઉઠી એક એક !
લઈ કરલતા પર કુસુમહાર
ઊડી વિમાને કરી કરી સિંગાર !

ગિરિગહ્‌વરો ઉદધિ અખાત -
જ્યાં સાથ ચાલે દિવસ રાત -
પાતાલ નભ દિગપાલ પાસ -
ઘૂમી રહી હજુ ઘોર હાક.

સજી સજ્જ છે બખતર કુમાર
સુણી હાક ઉઠતો સિંહબાલ,
મરડાઈ ઊઠતા અંગબાલ,
ફુટ્તી મૂછે દે હાથ તાલ.

સ્મિત અધર ફરકે લાલ લાલ !
મુખ પર ફરે છે રુધિર લાલ !
ચડી ચક્ષુ પર કંઈ રેખ લાલ !
કો અન્ય ઊગતો અરુણ લાલ !


કલાપીનો કેકારવ/૩૭૪