પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૩૪૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

'તેના હીરલાની ઝાંઈ
'દેખે કવિ, શૂરા, સાંઈ !

'તુજને સુરા જે અર્પાઈ -
'જાણે સ્વાદ વિરલાં આંહીં,
'સીતા જાણતી'તી નેક,
'જાણે જિગર મ્હારૂં એક !

'પ્યાલો ભર્યો કાલિદાસ
'મીરાં ગઈ પી તે ખાસ !
'તે તુજ મોહિનીની મહેર !
'બાવાઓ કરે પી લ્હેર !

'જગની સુન્દરી તુજ તાન,
'મોહક રૂપ ત્હારી સાન;
'જેના દોરમાં સંસાર
'મીઠો બને છોડી ખાર !

'જેનો ભાગ્યશાલી લેખ -
'તે તો પામતા એ કેફ !
'એ તો સ્વર્ગમાં પીવાય,
'ફોરૂં એક અહીં લેવાય !

'કોને સુરાનું દે પાન !
'કોને અન્ય મીઠી લ્હાણ !
'કોને એક તિરછી આંખ
'વાગે સ્નેહની જ્યાં પાંખ !

'દેતી ક્યાંઈ વત્સલ છાય :
'મદિરા પય બની વહી જાય !
'ખોળે કોઈ રમતું બાલ :
'આસવ ઘૂઘરે દે તાલ !

'મદિરા મેઘની એ ધાર !
'ગાવો કેમ તેનો કાર !
'બાલે ! દિવ્ય ત્હારૂં સૌમ્ય -
'તેનો બધે કંપે તાર !


કલાપીનો કેકારવ/૩૯૪