આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
નકી બધું આ ગઢવી કહે નવું !
રણે ય દુર્ગામયતા રચેલ શી !
જરા નવું હાસ્ય મુખે પ્રકાશતું
'બારોટ શ્લાઘામય ભાસતાં અતિ;
'પુરુષની કીર્તિ જરીક તો હતી !'
એ હાસ્ય એ વાત અગાડી મૂકતું.
ગઢવી તો ચડેલા છે કવિતાના જ આસવે,
હુક્કાની હુંફની સાથે કાવ્યની ઝરણી કૂદે.
'છોડી વિશ્વ છોડી રાગ
'તપતા તપ મુની ઋષિ લાખ;
'ચિત્તે રાખતા ૐકાર -
'વાગે બ્રહ્મનો જ્યાં તાર.
'રોળી વાસનાનું સેન,
'શોધી ખાકમાં નિજ ચેન,
'જંગલ વસવતા એકાન્ત,
'ચિતડું એમ થાતું શાન્ત.
'એ તો નાવડું રસહીણ,
'ખારા સિન્ધુનાં એ ફીણ;
'હું તો ગાઉં બીજું ગાન,
'દેવી તણું એ તો તાન.
'એ તો અન્ય મીઠો રાહ
'રસનો અમર તેજપ્રવાહ;
'સુન્દર આંખડીના રાગ -
'એ એ રાહના સૌ બાગ.
'દિલની ઊડતાં જ્યાં છોળ
'બનતું વિશ્વ બોળંબોળ;
'તિલની ગાલ પરની સેવ
'તેમાં ધ્યાન, દેવી, દેવ.
'હુંપદ ઉપર મારી મેખ,
'ચોગમ એ જ માશૂક દેખ;
કલાપીનો કેકારવ/૩૯૬
