પૃષ્ઠ:Kalapino Kekarav.pdf/૩૫૪

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

એ બન્ધુનું મરણ જન્મથી ગાય રોતી,
હૈયે ચડે અણગણ્યા ગુણની સ્મૃતિઓ;
જે વર્તમાન મહીં કૈં દિસતું હતું ના,
તે ભૂતકાલ બનતું નઝરે ચડે સૌ.

* * *


એ સાત વર્ષ તણી ઉમ્મર બાલકીની -
જ્યારે બધું જગત આ રમતું દિસે છે -
ત્યારે ત્યજી ગઈ હતી નિજ માત સ્વર્ગે,
એ બ્હેનને ત્યજી ગઈ નિજ બન્ધુ સાથે.

એ બ્હેન ચૌદ વરસે ચડવા જતી'તી,
એ બન્ધુ આઠ વરસો મહીં ખેલતો'તો -
ત્યારે પિતા પણ ગયા સહુ જાય છે ત્યાં,
આ વિશ્વમાં ત્યજી જ બાલક ઓશિયાળાં.

એ ચૌદ વર્ષ વય - જે મધુ સ્વપ્નકાલ :
મીઠી બધી ચિનગી સ્પર્શ કરી રમે જ્યાં
એ વિશ્વને સમજવા ઉકળાટ પ્હેલા :
આ બ્હેનને તહીંથી વૃદ્ધ થવું લખેલું.

બ્હેની તણા કર મહીં મૂકી તાત ચાલ્યા,
એ સ્નેહનું કુસુમ - બાન્ધવહસ્ત ન્હાનો;
વાત્સલ્યનો કર ઉઠાવી લઈ પિતાએ
એ બ્હેનના હૃદયમાં ધરતાં કહ્યું'તું :

'આ ભાઈનું દિલ કરી સુખપૂર્ણ વિશ્વે
'સંસારમાં પછી જ તું પગ મૂકજે ને
'મૂકી ભરેલ ગૃહ પત્નીવતી રસાળું
'જ્યાં હોય ત્યાં તુજ ગૃહે સુખણી થજે તું.'

એ વેણ યાદ કરી વત્સલ આ ભગિની
એ હીરલો જિગર સાથ જડી રહી'તી;
આધાર સ્નેહ જગમાં દઈ શકે કૈં
તે બન્ધુ એ ભગિનીથી સહુ પામતો'તો.

એ બન્ધુ ઉપર જીવન ઢોળનારી -
એ બન્ધુજીવન તણું સહુ પામનાર -


કલાપીનો કેકારવ/૪૦૭