આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
દેશવટો
ઝરમર અધરે વરસે મોતી,
ફુલડાં આંખડીને ખૂણેથી,
એ મુખડાનું વાસી દિલડું,
દેશવટે ઉદાસી રે!
પાળેલું પોષેલું પંખી,
રણવગડામાં મરતું ઝંખી,
નાગ ગયો હૈયામાં ડંખી,
તલફે પ્રેમપ્રવાસી રે!
૨૯-૩-૧૮૯૭
ભ્રમર
આંખલડી ત્હારી કાં રોતી ?
ભમરા ! ફુલડું લેને ગોતી !
કળી નાજુકડી તુંને જોતી,
ત્હોયે કાં રોતી !
પ્રેમપુષ્પ રોઈ જોવાનું,
લાધ્યું ત્યારે એ રોવાનું,
ગૂંથાતાં હૈયું ખોવાનું,
રહેશે આંખલડી રોતી !
૨૬-૩-૧૮૯૭
પ્રેમાધીન
કાચે તાંતણલે ટાંગ્યું છે,
ભાંગે તો હૈયું ભાંગ્યું છે,
એ તો કાચ તણી જ કટોરી
તોડી દેશે એક ટકોરી !
કલાપીનો કેકારવ/૪૨૦