અરજી દઈ કેદી થનારો કેદખાને ઠીક છે !
તેને ય પણ મેદાનની કો દી હવા દેવી ઘટે !
માશૂક કે ઝુલ્મી નહીં મુર્દા મહીં પામે મજા !
લેવા મજા એ ઝુલ્મની આરામ તો દેવો ઘટે !
છે જીવવું કે જીવવા મથવું ય રોવા કાજ છે !
તો આંસુડાંની લાયકી એ પામવા દેવી ઘટે !
રીબાય તેની લઝ્ઝતો શું રીબનારૂં જાણતું ?
થાક્યો નથી; ત્હોયે સનમ ! તાજો થવા દેવો ઘટે !
આરામમાં આનન્દની આશા નથી રાખી હમે !
છે દર્દથી દર્દે જવું ! ત્યાં તો જવા દેવો ઘટે !
છે દર્દને બદલાવવું તે દર્દીઓની લ્હેર કૈં !
જ્યાં ત્યાં બધે છે એ જ, પણ પૂરી તલબ કીધી ઘટે !
ખંજર ચલાવી લાલ હાથેલી કરી તુજ હાથની !
મ્હારી નહી, તેની મગર કાંઈ દયા ખાવી ઘટે !
માગું રજા, જાઉં ભલે, આખર કદમ ત્હારે જ હું !
બે ચાર દિન, બે ચાર યુગ, હાવાં રજા દેવી ઘટે !
૨૨-૧-૯૮
શિકારીને
રહેવા દે, રહેવા દે આ સંહાર, યુવાન ! તું;
ઘટે ના ક્રૂરતા આવી : વિશ્વ આશ્રમ સન્તનું.
પંખીડાં, ફૂલડાં રૂડાં, લતા આ, ઝરણાં તરુ;
ઘટે ના ક્રૂર દૃષ્ટિ ત્યાં : વિશ્વ સૌન્દર્ય કુમળું.
તીરથી પામવા પક્ષી, વ્યર્થ આ ક્રૂરતા મથે;
તીરથી પક્ષી તો ના ના કિન્તુ સ્થૂલ મળી શકે.
પક્ષીને પામવાને તો છાનો તું સુણ ગીતને;
પક્ષી તેના પ્રભુ સાથે હૈયામાં મળશે ત્હને.
સૌન્દર્યો વેડફી દેતાં ના ના સુન્દરતા મળે;
સૌન્દર્યો પામતાં પ્હેલાં સૌન્દર્ય બનવું પડે.
