જરા પાસે ! જરા પાસે ! અરે ! શાન્તિ નહીં મ્હને !
વિલાસી તું સુખી થાજે ! પ્રભુ શાન્તિ ધરે તને !
૯-૬-૯૮
તું વિણ મેઘલ વાજસુર !
મે'ની જોતાં વાટ, ઉન્હાળો ઉડી ગયો!
પણ ના લીલી ભાત, ત્હારી દેખું - વાજસુર!
બીજાંને મે' આજ, સચરાચર જામી પડ્યો,
પણ ચાતકની જાત, તરસી - મેઘલ વાજસુર!
સ્વાતું ગોતે છીપ, બીજો મે' ખપનો નહીં;
ખપનો એ જ અદીઠ, રાખીશ કાં તું?- વાજસુર!
અણખપિયાંની જાત, ઝાઝી જગમાં સામટી;
જેથી ઠરતી આંખ, તે મે' આઘો - વાજસુર!
હવન કરૂં કે હોમ ? ઉજેણી જોશું કરી!
પણ તુજ સામે જોમ, શું પામરનું ? - વાજસુર!
દેખાડીશ દુકાળ ? ઘેંશું પીને જીવશું!
જપશું ત્હારી માળ, તો એ - આપા વાજસુર!
ના છે કાંઈ ખેડ - મેઘલજી ! અમ લોકની;
તો યે ત્હારી મ્હેર, લીલા લ્હેર જ - વાજસુર!
અબઘડીયે તું આવ ! 'આજ-કાલ' કર મા હવે !
મન ખેતર સોસાય, તું વિણ - મેઘલ વાજસુર!
-૯-૧૮૯૮
ઉત્સુક હ્રદય
અહો ! ક્યારે પેલો કનકમય ભાનુ નીકળશે?
પ્રિયાનો ભેટો જે કિરણકરથી કાલ ધરશે ?
હશે ત્યારે શું શું ? મુજ હૃદય ધારી નવ શકે,
અહીંનું અત્યારે અનુભવી થવા વ્યર્થ જ મથે.
ઊંડું ? ના ઊડાતું ! ઝડપું ક્ષણ તે ? તે નવ બને !
અને હાવાં હૈયું પલપલ અધીરું ટમટમે !
