જેમાંથી જે તે પોતે તે:
વ્હાલાંનાં વ્હાલાંઓ જે છે:
એવાંને હૈયામાં લેજો:
વ્હાલાં વ્હાલાંને.
૨૬-૪-૧૮૯૯
શાને રોવાનું
જે ખપનું ના તે ખોવાનું:
ખોવાતાં શાને રોવાનું?
લેનારાં જો જોવાનું,
વ્હાલાં ! શાને રોવાનું?
માગો તે માગો તે લેતાં:
ત્હોયે કાં આંસુમાં ર્ હેતાં ?
દેનારાંને જોવા ક્હેતાં,
વ્હાલાં ! કાં રોતાં ?
૧૦-૦૫-૧૮૯૯
ખતા નહીં જાતી
પેદા થયો ખતા મહીં: ખતા નહીં જાતી;
પેદા કરી તકદીર ના તદબીરથી જાતી!
મગર ખતા તકદીરથી સનમ! સદા તું દૂર;
આશક તણી તુંથી ન ખતા શું ખસી જાતી!
હિના ફરે તુજ કદમની, સનમ ! ચમનમાં રોજ;
હુંથી ગુલે ન ખારની હારો મગર જાતી!
તું ફૂલથી કાંટા, સનમ! ચાહે તો કર દૂર;
તુંને મગર તકલીફ એ આપી નહીં જાતી!
કાફર દિલ આ તો કરે, સનમ! લાખ તકસીર;
ત્હારી મગર યાદી વગર ઘડી નહીં જાતી!
એ યાદી પર તું, સનમ ! કરે રહી છે મહેર;
તું આવતી પણ બુલબુલે ગભરાઈને જાતી!
તું ચાહે તો શોર એ કરે ઇશારે ચૂપ;
તુંથી મગર રહમ અને શરમ નહીં જાતી!
