આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૯૮
કલ્યાણિકા
ઊંઘતાં આંખમાં ઊતરે અંધારાં, સ્વપ્ને ઊગે તોય તેજ ;
આત્માની એકલતામાં યે એવાં કિરણ ફૂટે શ્રમ સહેજ,
વૃક્ષે ફૂલ ઊગે નિજ તેવાં રે :
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! - તારાં∘ ૪
ઊંડા અંધારભર્યા અવકાશે, પડ્યા તારાના પંથ :
આપપ્રકાશે જ વીંધી અંધારાં, ઘૂમી રહ્યા નભસંત !
એને કોનાં તે ધારણ લેવાં રે ?
જીવ ! દોહ્યલાં તારાં દેવાં ! - તારાં∘ ૫
આંખ ઉઘાડી ત્યાં દીપ ઝળકશે, તારો ન ભોમિયો અન્ય :
નાથનું નામ દઈ પડ આગળ, અદ્દલ જીવન કર ધન્ય !
છોને પળપળ અંધારાં સહેવાં રે !
જીવ ! તોય છે તુજ તેજ કેવાં ! - તારાં∘ ૬