પૃષ્ઠ:Kalyanika - Gu - By Ardeshar Khabardar.pdf/૧૦૯

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
પ્રકાશ
૧૦૧
 


શું આશાની પાંખ કપાઈ ?
પ્રભુ બેઠા છે માથે !
શું કાયર મન રહે મુંઝવાઈ ?
પ્રભુ બેઠા છે માથે !
આશ પડે શ્રદ્ધા રણ રાખે ;
ચીર વિજય પામે ડર પાખે ;
પ્રભુ રાખે તો કોઈ ન ચાખે :
કલ્યાણ ! કલ્યાણ !
કલ્યા.........ણ !


શું તમ આત્મસરોવર ફૂટ્યું ?
પ્રભુ બેઠા છે માથે !
શું તમ અંતરબળ છે ખૂટ્યું ?
પ્રભુ બેઠા છે માથે !
પ્રભુના પ્રેમળ મેઘ ઊતરશે,
સૂકાં સરવર પલકે ભરશે ;
અંતર અદ્દલ નિરંતર ઠરશે :
કલ્યાણ ! કલ્યાણ !
કલ્યા.........ણ !