પૃષ્ઠ:Kalyanika - Gu - By Ardeshar Khabardar.pdf/૧૨૨

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
આનંદ
૧૧૫
 




વલોણું

• પદ[૧]


હદ બેહદ હું તો ઊડું આકાશે રે,
વિશ્વોનાં ચાલે જ્યાં વલોણાં રે :
એ રે વલોણાં કેરાં નેતરાં ઝાલવા રે
આવોને પૃથ્વીનાં પરોણાં રે !
હદ બેહદ હું તો ઊડું આકાશે રે.

ગોકુળમાં ગોપ અને ગોપીઓ સાથે રે
રાધાએ ને કહાને એ વલોવ્યાં રે ;
એ રે વલોણાં કોઈએ સમજીને ગાયાં રે,
કોઈએ વણસમજે વગોવ્યાં રે :
હદ બેહદ હું તો ઊડું આકાશે રે.

સકળ બ્રહ્માંડ કેરી ગોળી કરીને રે
મૂક્યો ત્યાં જ્યોતિનો રવાયો રે ;
પંચતત્ત્વો કેરાં નેતરાં છે બાંધ્યાં રે,
વલોણાંનો ઠાઠ એ રચાયો રે !
હદ બેહદ હું તો ઊડું આકાશે રે.


  1. " મનને ચઢાવી મેલ્યું ચાકડે રે, " — એ રાહ.