આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
આનંદ
૧૧૭
મારે દ્વારે
• રાગ જોગીઆ — તાલ દાદરો •
મારો રાજ ઊભો આવી દ્વારે,
મને નહીં સૂઝ પડે તલભાર :
એ તો થાકી થાકી ઠોકા મારે,
રે ક્યાં લગી રાખું એને ઘરબહાર ?-(ધ્રુવ)
મોટા એ મહોલનો વૈભવવાસી,
હું તો છું રંક કંગાળ ;
મારી પાસે કશું આવી એ માગે ?
વિશ્વ છે એનું વિશાળ :
ખાલી ઓરડે વાયુ ફૂંકારે,
કરું ત્યાં શા આદરના શણગાર ?
મારો રાજ ઊભો આવી દ્વારે,
મને નહીં સૂઝ પડે તલભાર. ૧
નાથ કહે, તને મેં જ આ કીધો,
હું તો સદા ચાહું રંક ;
વિશ્વ ભલે ભરપૂર દિસે પણ
તું વિણ વ્યર્થ નિઃશંક !