આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૨૪
કલ્યાણિકા
ડુંગર પર ડુંગર જ્યાં ઘનના ખડકાઈને રે
દૃષ્ટિ ડુબાવે ચારે કોરે રે,
લોચન ઉઘાડી તું ત્યાં અમને હીંચોળે રે
રંગરંગભર્યા હીરદોરે રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૪
વસમાં છે વિખડાં તો અમૃત તેં આપ્યાં રે,
કાંટા ઊગ્યા તો ફૂલ કીધાં રે ;
માટીનાં પિંજરે યે પ્રાણ ઉડાવ્યા રે,
દુખમાંથી સુખ તેં જ દીધાં રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૫
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! ક્યાં અટકે રે ?
આપ્યો તું જાય કોટાનકોટી રે !
અદ્દલ બ્રહ્માંડો ભલે ઊભાં રહે સામે રે,
તારી છે બાથ કેવી મોટી રે !
તારી તે મહેર, મારા માલિક ! છે કેવી રે ! ૬
